Dünya genelinde 18 yaşından küçük 650 milyon kız çocuğu evlendi. Bu, Birleşmiş Milletler Çocuk Fonu UNICEF’e göre dünya kadın nüfusunun yüzde 17’sine denk geliyor. Bu evlilikler kızların eğitimlerinin yarım kalmasıyla, psikolojik-fiziksel yıkımla bile sonuçlanabiliyor.
Yakacak odun ve kağıt satan 11 yaşındaki Babogai, annesinin borçlarını ödemek için evlendirildi.
Babogaj, “Ağlıyordum. Birinin yardım etmesini istiyordum. Ama başka seçeneğimiz yoktu. Alacaklılar çok baskı yapıyordu” diyor.
Onun gibi reşit olmayan 12 milyondan fazla kız çocuğu UNICEF rakamlarına göre her yıl evleniyor.
13 yaşında evlenen Khadijah Isyaku Muhammed de, “Evlendiğimde daha adet görmeye başlamamıştım. Kocamın evinde görmeye başladım” ifadelerini kullanıyor.
Bazı kızlar töre icabı evlenmiş. Diğerleri seçeneklerinin sınırlı olduğunu kaydediyor.
12 yaşında evlenen Orkida Driza da “Yaşayacak yerimiz yoktu, o yüzden kızımı evlendirdim. Kızıma nerde bakabilirdim. Onunla bir evde olsaydım şimdiki gibi bir evim olsaydı tabi ki onu okula gönderirdim. 11,12 ya da 13 yaşında evlenmek zorunda kalmazdı. Eğitimini tamamlayabilirdi, bir iş bulabilirdi ve ticareti öğrenirdi” diyor.
Erken evlilikler birçok toplumda görülüyor. Amerika’da birçok eyalette gerekli yasal kriterleri karşılıyorsanız 18 yaşından küçük evlenebiliyorsunuz. Ancak bazı eyaletlerdeki bu yasal kriterlerin reşit olmayanları koruyan cinsel saldırı yasalarının hayata geçmesini önlemek için kullanıldığı belirtiliyor.
Kathleen Burns da 16 yaşında evlenmiş. Burns,“13,14 yaşlarında onunla karşılaştım. Birkaç yıl sonra bağlandık. Küçük yaşta hamile kaldım. Evlenmek zorunda kaldık. Onu cezaevine gönderemezdim” ifadelerini kullanıyor.
İnsan hakları uzmanlarına göre genç eşler, ilerleyen yaşlarda evlenen kadınlara kıyasla okulu bırakmaya, ev içi şiddete maruz kalmaya ve yoksulluk içinde yaşamaya daha fazla yatkın.
13 yaşında evlenmek zorunda kalan Afgan Somaya da “Çocukluğumu yaşamadım. Okulu ve okula gitmeyi sevdim. Ancak izin vermediler” diyor.
Hükümetler harekete geçme konusunda baskıyla karşılaşırken, genç kızlara yardım çabaları artıyor.
Bu evliliklerden son anda kurtulanlar da var. Tanzanya’dan 14 yaşındaki Mwanahamisi de onlardan biriydi. Mwanahamisi başından geçenleri, “Düğünden önceki gece yerel bir yetkili evimize geldi evlenip evlenmek istemediğimi sorumak için. Hayır deyince töreni askıya aldı” sözleriyle anlatıyor.
Türkiye’den Sultan Tümerdem ise evlilik hayatında mutluluk bulanlardan.
Tümerdem, “Kocamla hiç karşılaşmadım. Onu bilmiyordum. Zamanla birbirimizi tanıdık. Çok mutluyum şimdi” diyor.
Amerika’nın Sesi çocuk evlilikler konusunda birçok farklı durumla karşılaştı. Boşananlar, ya da terkedilenler, eğitimleri yarım kaldığı için kızgındı.
O kızgınlardan biri de 11 yaşında evlenmek zorunda kalan Bangladeş’ten Mahi. Mahi, “Sanırım eğitimime devam etseydim diğer insanlardan gördüğüm aşağılanmaya tanık olmayacaktım. Bir iş bulabilirdim” ifadelerini kullanıyor.
Şimdi anneler kendi çalınan çocuklukları için üzüntülerini dile getiriyor ve kendi çocuklarının genç yaşta evlenmelerini asla istemiyor.
Endonezya’da 13 yaşında evlenmek zorunda kalan Rasminah da buna karşı çıkmak için elinden geleni yapacağını, “Şimdi çocuklarım için savaşıyorum ki sonları benim gibi olmasın. Birileri onlar için savaşmalı” sözlerle dile getiriyor.
Birleşmiş Milletler’in hedefi küçük yaşta kızların evliliklerini 2030 yılı itibarıyla sona erdirmek.
