LONDRA —
Uluslararası Af Örgütü’ne göre birçok hükümet, 1984 yılında 155 ülkenin katılımıyla imzalanan Birleşmiş Milletler’in İşkence ve Diğer Zalimce, İnsanlık Dışı ve Onur Kırıcı Muamele veya Cezalandırmalarla Mücadele Sözleşmesi’ne uymuyor. ‘İşkenceyi Durdur’ kampanyası başlatan örgüt, sözleşmenin imzalanmasının üzerinden geçen 30 yıl içinde birçok ülkede işkencenin yaygın olarak devam ettiğini bildiriyor.
Port Harcourt kenti, Nijerya’nın petrol zengini delta bölgesinde. Birçok Nijeryalı, karlı petrol sektöründen pay alamıyor.
Yoksulluk ve suç oranı çok yüksek.
Nijeryalı yetkililer, insan hakları ihlalleriyle suçlanıyor. Suçlamalara, gözaltına alınanlara işkence yapmak dahil.
Kentte ‘Bay İnsan Hakları’ olarak tanınan Justine İjeomah, İnsan Hakları, Sosyal Kalkınma ve Çevre Vakfı Direktörü. İjeomah, Nijerya polisinin adam kaçırmakla suçlanan ve gözaltına alınan bir kişiye yaptığı işkenceyi anlatıyor: “Elleri kelepçeliydi. Ayakları da bağlanmıştı. Kollarını ve bacaklarını biraraya getirdiler, demir çubukla ikiye katlayıp astılar. Sonra da palayla sırtına vurdular.”
İjeomah, kendisinin de işkenceye uğradığını söylüyor ancak Nijeryalı yetkililer suçlamaları reddediyor.
150’den fazla ülkenin 1984’teki sözleşmeye imza atmasının üzerinden 30 yıl geçti. Ancak Uluslararası Af Örgütü’ne göre sözleşmeyi imzalayan birçok ülke, verdikleri sözleri tutmuyor.
Michael Bochenek, “Bu ülkelerde işkence, sistemli bir şekilde devam etti. Ülkelerin kağıt üzerinde verdiği taahhütlerle gerçekteki uygulamalar arasında büyük çelişkiler var,” şeklinde konuşuyor.
Örgütten Michael Bochenek, işkenceyi önlemek için hükümetlerin bazı temel adımlar atması gerektiği görüşünde: “Etkili tıbbi araştırmalar yapmak gerekiyor. Avukatlar, gözaltındaki müvekkillerini ziyaret edebilmeli, ailelerin gözaltındaki yakınlarına erişimi sağlanmalı.”
Brezilya’da yapılan bir ankete yanıt verenlerin yüzde 80’i, gözaltına alındıkları takdirde işkenceye uğramaktan korktuklarını söyledi. Brezilya, anketin yapıldığı 21 ülkede en kötü sonuçların alındığı ülke.
Nijerya’daysa gözaltında işkence görmekten korkanların oranı yüzde 50.
Justine Ijeomah, “İşkence yapan polislerin hiçbiri hukuk karşısında hesap vermiyor. Nijerya ve diğer Afrika ülkelerinde işkenceden ceza almadan kurtulan polis sayısı kontroldan çıktı,” diyor.
Çin ve Hindistan’da her dört kişiden üçü, kamuyu korumak için bazen işkenceye başvurmak gerektiği görüşünde. Yunanistan’daysa sadece her on kişiden biri, işkencenin bazen gerekli olduğunu düşünüyor.
Port Harcourt kenti, Nijerya’nın petrol zengini delta bölgesinde. Birçok Nijeryalı, karlı petrol sektöründen pay alamıyor.
Yoksulluk ve suç oranı çok yüksek.
Nijeryalı yetkililer, insan hakları ihlalleriyle suçlanıyor. Suçlamalara, gözaltına alınanlara işkence yapmak dahil.
Kentte ‘Bay İnsan Hakları’ olarak tanınan Justine İjeomah, İnsan Hakları, Sosyal Kalkınma ve Çevre Vakfı Direktörü. İjeomah, Nijerya polisinin adam kaçırmakla suçlanan ve gözaltına alınan bir kişiye yaptığı işkenceyi anlatıyor: “Elleri kelepçeliydi. Ayakları da bağlanmıştı. Kollarını ve bacaklarını biraraya getirdiler, demir çubukla ikiye katlayıp astılar. Sonra da palayla sırtına vurdular.”
İjeomah, kendisinin de işkenceye uğradığını söylüyor ancak Nijeryalı yetkililer suçlamaları reddediyor.
150’den fazla ülkenin 1984’teki sözleşmeye imza atmasının üzerinden 30 yıl geçti. Ancak Uluslararası Af Örgütü’ne göre sözleşmeyi imzalayan birçok ülke, verdikleri sözleri tutmuyor.
Michael Bochenek, “Bu ülkelerde işkence, sistemli bir şekilde devam etti. Ülkelerin kağıt üzerinde verdiği taahhütlerle gerçekteki uygulamalar arasında büyük çelişkiler var,” şeklinde konuşuyor.
Örgütten Michael Bochenek, işkenceyi önlemek için hükümetlerin bazı temel adımlar atması gerektiği görüşünde: “Etkili tıbbi araştırmalar yapmak gerekiyor. Avukatlar, gözaltındaki müvekkillerini ziyaret edebilmeli, ailelerin gözaltındaki yakınlarına erişimi sağlanmalı.”
Brezilya’da yapılan bir ankete yanıt verenlerin yüzde 80’i, gözaltına alındıkları takdirde işkenceye uğramaktan korktuklarını söyledi. Brezilya, anketin yapıldığı 21 ülkede en kötü sonuçların alındığı ülke.
Nijerya’daysa gözaltında işkence görmekten korkanların oranı yüzde 50.
Justine Ijeomah, “İşkence yapan polislerin hiçbiri hukuk karşısında hesap vermiyor. Nijerya ve diğer Afrika ülkelerinde işkenceden ceza almadan kurtulan polis sayısı kontroldan çıktı,” diyor.
Çin ve Hindistan’da her dört kişiden üçü, kamuyu korumak için bazen işkenceye başvurmak gerektiği görüşünde. Yunanistan’daysa sadece her on kişiden biri, işkencenin bazen gerekli olduğunu düşünüyor.
