Gittiği işe bağlanan, güvenilir bir işi, maaşı ve emekliliği olan şirket işçisi tipi artık tehlikede. Yeni veriler bu tür geleneksel işlerde çalışan kişilerin oranının 4’te 1’in altına düştüğünü gösteriyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün raporu dünya çalışan nüfusunun yüzde 84’ünü kapsayan ülkelerdeki istihdam eğilimlerini inceliyor. Bu ülkelerde çalışanların 4’te 3’ü kısa süreli, sözleşmeli işlerde, kayıt dışı sektörlerde ya da ücretsiz aile işlerinde çalışıyor.
ILO Genel Direktörü Guy Ryder, işçilerin yüzde 60’tan fazlasının herhangi bir sözleşmeye bağlı olmadan çalıştığını ve bunların çoğunluğunun gelişmekte olan ülkelerde yaşadığını belirtti. Ryder ayrıca maaşı olan işçilerin de yarısından azının daimi sözleşmeye sahip olduğunu da ekledi.
Ryder bu durumun sonuçlarından birinin iş verimliliği ile maaşlar arasındaki uçurumun artması olduğunu söyledi. Dünya çapında verimlilik maaşlardan çok daha hızlı artıyor. Bu da istihdam krizine neden oluyor. İstihdamdan kaynaklanan küresel ekonomideki talep kaybı bugün 3,7 trilyon dolara eşit.
Son ILO tahminleri dünya çapında 201 milyon kişinin işsiz olduğunu ve bu sayının 2008 krizi öncesine göre 30 milyon arttığını ortaya koyuyor.
Ryder geleneksel istihdam ilişkilerinden geçici işlere geçişin birçok ülkedeki eşitsizlik ve yoksulluk oranlarının nedeni olduğunu vurguluyor.
Uzman, geçici ve kayıt dışı işçilerin yanı sıra ücretsiz aile içi çalışan ve çoğunluğu kadın olan insanların yoksulluk ve toplumsal dışlanmadan en çok etkilenen kişiler olduğunu söylüyor. Geleneksel olmayan işler genel olarak daha düşük maaş ve daha az sosyal güvenlik anlamına geliyor.
Ryder ayrıca çoğu ülkeden gelen verilerin 2009 ve 2013 arasında yaratılan istihdamın çoğunluğunun yarı zamanlı işler olduğuna dikkati çekiyor.
Rapor dünya çapında maaşlı işlerin sayısının artmayı sürdürdüğünü ancak bölgeler arasında farklılıklar olduğunu belirtiyor.
Orta ve Güneydoğu Avrupa’daki ülkelerde çalışan 10 kişiden 8’i maaşlı işçi. Ancak Güney Asya’da ve Sahraaltı Afrika’da bu rakam 10’da 2’ye düşüyor.
