WASHINGTON —
Bazı kişilerin girişimciliğe ilgisi çocuk yaşta başlar. Hayallerinin peşinde koşan birçoğu sonunda hedeflerine ulaşır. Amerika bu açıdan çok çeşitli imkanlar sunan bir ülke. Amerika’ya üniversite eğitimi için gelen öğrencilerden bazılarının da girişimcilikte başarılı olduklarını çok sık görüyoruz. Peki bunun sırrı ne? İşte eğitimini tamamladıktan sonra hayallerini gerçekleştiren İtalyan asıllı Enzo Algarme’nin öyküsü.
İtalya’nın Napoli kentinde doğup büyüyen Enzo Algarme’nin çocukluğundan beri en büyük hayali, kendi pizza lokantasını açmak olmuş. Enzo’nun çocukluğu pizzanın doğum yeri olarak bilinen Napoli’de, 200 pizza lokantasının içinde geçmiş.
Enzo, “Pizza ve yemeklerin içinde büyüdüm, bütün ailem pizza ve restoran işi yapıyordu, ben de hep kendi lokantam olacağı günün hayaliyle yaşadım. Çocukluğumdan beri hep bunu hayal ettim. Ailemse hep beni bu işin dışında tutmak istedi, iyi bir eğitim almamı, iyi bir meslek sahibi olmamı, restoran işinden uzak durmamı istedi,” diyor.
Enzo ailesinin istediği gibi olmak için çok çalışmış. Ailesi onu üniversite eğitimi için Amerika’ya yollamış, Enzo Washington yakınlarındaki George Mason Üniversitesi’ne devam etmiş: “Biyoloji bölümünü bitirdim, sonra yine ailemi memnun etmek için tıp fakültesine başladım. Doktor olursam onların benimle gurur duyacaklarını biliyordum. Aslında ellerimle çalışmayı seviyorum, üstelik çok titiz çalışırım. Doktorluğu bu yüzden istedim ama bir süre sonra bunun beni çok mutlu etmediğini gördüm.”
Enzo Algarme üniversite yıllarında hayalini hep canlı tutmuş. Bir yandan okurken, bir yandan da kendi yiyecek kamyonunu çalıştırmış. 2007 yılında bu şekilde iş hayatına atılan Enzo’nun hayali 2010 yılında Pupatella’yla küçük bir pizzacıya dönüşmüş. Peki, Amerika’da iş kurmak kolay mı?
Enzo, “Zor ama imkansız değil. Yeni bir coğrafyada yeni bir hayata başlamak zaten zor. Kağıt işi çok ama işinizi kurallara uygun olarak yaparsanız ve doğru yönlendirilirseniz sorunlarla karşılaşmazsınız. Uzun bir süreç ama engellere takıldığınızda aceleci davranmamanız, kızmamanız gerekiyor. Hedefiniz için sabırlı olmak zorundasınız. Aslında birçok ülkeye göre Amerika’da iş kurmak daha kolay çünkü herşey kurallara bağlı,” şeklinde konuşuyor.
Yaklaşık 15 yıldır Amerika’da yaşayan Enzo, iş hayatına atılırken, özel hayatında da değişiklikler olmuş. Kendisi gibi göçmen olan Anastasiya ile evlenmiş ve Pupatella’yı ortak olarak açmışlar. 2 ve 4 yaşlarında iki oğulları var şimdi. Çok zorlanınca Enzo’nun kızkardeşi İtalya’dan gelip onlara yardım etmiş. Bu dayanışma içinde Napoli pizzasıyla Pupatella’yı bütün Washington’a tanıtmışlar. Peki, neden pizza ve Napoli pizzasının en büyük özelliği ne?
Enzo, “Pizza Amerika’da en çok özlediğim yiyecekti. Bana ülkemi hatırlatıyordu. Napoli zaten pizzanın doğum yeridir. Özelliği çok basit olması ve tabii herşeyin taze olması. Sıfırdan başlıyorsunuz, hamuru açıp üzerine taze domates sosu sürüyor, peynir ve istediğiniz öteki malzemeyi koyuyorsunuz. Benim için bilimsel bir iş. Tıpkı bilimsel bir deneyde olduğu gibi, ilave ettiğiniz malzeme, tadını, kokusunu değiştiriyor,” diyor.
Gerçek Napoli pizzasının tarifi çok basit. Ama en önemlisi pizzanın odun fırınında pişirilmesi. Pupatella’daki kırmızı fırın Amerika’ya gemiyle Napoli’dan gelmiş. Pizzada kullanılan un, domates, peynir, baharatlar hepsi İtalya’dan geliyor. Hepsi Enzo gibi İtalya’dan. Enzo, hergün başında renkli şapkası ve güneş gözlüğüyle Pupatella’da her pizzayı kendi elleriyle yapıyor. Fırın her seferinde dört pizza alıyor.Pizzalar 1 dakikada bişiyor, fazla kalırsa yanma tehlikesi var. Neden Pupatella? Enzo’nun lokantası için bu adı seçmesinin de duygusal bir nedeni var: “İtalya’da herkes anneannemi Pupatella diye çağırırdı. Kızkardeşlerinin en küçüğüydü anneannem, Pupatella da “küçük bebek” anlamına geliyor. Ailenin en iyi ahçısıydı. Çocukluk hayalimi gerçekleştirdiğim zaman, buraya yalnız benim değil, bütün ailemin üzerinde büyük etkisi olan ve hepimizin çok sevdiği anneannemin anısına, buraya onun takma adı olan Pupatella’yı vermek istedim.”
Washington etnik çeşitliliğin çok fazla olduğu büyük bir metropol ve etnik yiyecek çeşidi o kadar çok ki bunlardan birinin öne çıkması, dikkati çekmesi hiç kolay değil. Ama Pupatella bunu başarmış etnik lokantalardan biri. Washington Post gazetesinin zor beğenen lokanta eleştirmeni Tom Sietsema sık sık burada pizza yiyor ve Enzo’nun basit ama lezzetli pizzası ve lokantasıyla ilgili çok olumlu yazılar yazıyor. Pupatella’nın menüsünü Napoli pizzasının her çeşidi ve ünlü İtalyan dondurması “jilato” renklendiriyor.
Pupatella’nın kapısında “Sadece Pizza Tiryakileri Girebilir” ve “Rejiminizi Kapının Dışında Bırakın” uyarıları süslüyor. En iyisi de bunu yapmak!
İtalya’nın Napoli kentinde doğup büyüyen Enzo Algarme’nin çocukluğundan beri en büyük hayali, kendi pizza lokantasını açmak olmuş. Enzo’nun çocukluğu pizzanın doğum yeri olarak bilinen Napoli’de, 200 pizza lokantasının içinde geçmiş.
Enzo, “Pizza ve yemeklerin içinde büyüdüm, bütün ailem pizza ve restoran işi yapıyordu, ben de hep kendi lokantam olacağı günün hayaliyle yaşadım. Çocukluğumdan beri hep bunu hayal ettim. Ailemse hep beni bu işin dışında tutmak istedi, iyi bir eğitim almamı, iyi bir meslek sahibi olmamı, restoran işinden uzak durmamı istedi,” diyor.
Enzo ailesinin istediği gibi olmak için çok çalışmış. Ailesi onu üniversite eğitimi için Amerika’ya yollamış, Enzo Washington yakınlarındaki George Mason Üniversitesi’ne devam etmiş: “Biyoloji bölümünü bitirdim, sonra yine ailemi memnun etmek için tıp fakültesine başladım. Doktor olursam onların benimle gurur duyacaklarını biliyordum. Aslında ellerimle çalışmayı seviyorum, üstelik çok titiz çalışırım. Doktorluğu bu yüzden istedim ama bir süre sonra bunun beni çok mutlu etmediğini gördüm.”
Enzo Algarme üniversite yıllarında hayalini hep canlı tutmuş. Bir yandan okurken, bir yandan da kendi yiyecek kamyonunu çalıştırmış. 2007 yılında bu şekilde iş hayatına atılan Enzo’nun hayali 2010 yılında Pupatella’yla küçük bir pizzacıya dönüşmüş. Peki, Amerika’da iş kurmak kolay mı?
Enzo, “Zor ama imkansız değil. Yeni bir coğrafyada yeni bir hayata başlamak zaten zor. Kağıt işi çok ama işinizi kurallara uygun olarak yaparsanız ve doğru yönlendirilirseniz sorunlarla karşılaşmazsınız. Uzun bir süreç ama engellere takıldığınızda aceleci davranmamanız, kızmamanız gerekiyor. Hedefiniz için sabırlı olmak zorundasınız. Aslında birçok ülkeye göre Amerika’da iş kurmak daha kolay çünkü herşey kurallara bağlı,” şeklinde konuşuyor.
Yaklaşık 15 yıldır Amerika’da yaşayan Enzo, iş hayatına atılırken, özel hayatında da değişiklikler olmuş. Kendisi gibi göçmen olan Anastasiya ile evlenmiş ve Pupatella’yı ortak olarak açmışlar. 2 ve 4 yaşlarında iki oğulları var şimdi. Çok zorlanınca Enzo’nun kızkardeşi İtalya’dan gelip onlara yardım etmiş. Bu dayanışma içinde Napoli pizzasıyla Pupatella’yı bütün Washington’a tanıtmışlar. Peki, neden pizza ve Napoli pizzasının en büyük özelliği ne?
Enzo, “Pizza Amerika’da en çok özlediğim yiyecekti. Bana ülkemi hatırlatıyordu. Napoli zaten pizzanın doğum yeridir. Özelliği çok basit olması ve tabii herşeyin taze olması. Sıfırdan başlıyorsunuz, hamuru açıp üzerine taze domates sosu sürüyor, peynir ve istediğiniz öteki malzemeyi koyuyorsunuz. Benim için bilimsel bir iş. Tıpkı bilimsel bir deneyde olduğu gibi, ilave ettiğiniz malzeme, tadını, kokusunu değiştiriyor,” diyor.
Gerçek Napoli pizzasının tarifi çok basit. Ama en önemlisi pizzanın odun fırınında pişirilmesi. Pupatella’daki kırmızı fırın Amerika’ya gemiyle Napoli’dan gelmiş. Pizzada kullanılan un, domates, peynir, baharatlar hepsi İtalya’dan geliyor. Hepsi Enzo gibi İtalya’dan. Enzo, hergün başında renkli şapkası ve güneş gözlüğüyle Pupatella’da her pizzayı kendi elleriyle yapıyor. Fırın her seferinde dört pizza alıyor.Pizzalar 1 dakikada bişiyor, fazla kalırsa yanma tehlikesi var. Neden Pupatella? Enzo’nun lokantası için bu adı seçmesinin de duygusal bir nedeni var: “İtalya’da herkes anneannemi Pupatella diye çağırırdı. Kızkardeşlerinin en küçüğüydü anneannem, Pupatella da “küçük bebek” anlamına geliyor. Ailenin en iyi ahçısıydı. Çocukluk hayalimi gerçekleştirdiğim zaman, buraya yalnız benim değil, bütün ailemin üzerinde büyük etkisi olan ve hepimizin çok sevdiği anneannemin anısına, buraya onun takma adı olan Pupatella’yı vermek istedim.”
Washington etnik çeşitliliğin çok fazla olduğu büyük bir metropol ve etnik yiyecek çeşidi o kadar çok ki bunlardan birinin öne çıkması, dikkati çekmesi hiç kolay değil. Ama Pupatella bunu başarmış etnik lokantalardan biri. Washington Post gazetesinin zor beğenen lokanta eleştirmeni Tom Sietsema sık sık burada pizza yiyor ve Enzo’nun basit ama lezzetli pizzası ve lokantasıyla ilgili çok olumlu yazılar yazıyor. Pupatella’nın menüsünü Napoli pizzasının her çeşidi ve ünlü İtalyan dondurması “jilato” renklendiriyor.
Pupatella’nın kapısında “Sadece Pizza Tiryakileri Girebilir” ve “Rejiminizi Kapının Dışında Bırakın” uyarıları süslüyor. En iyisi de bunu yapmak!
