Amerika’da işsizlik hala %8’in üzerinde. Geçen ay 80 bin kişi iş bulmayı başardı, böylece işsizlerin sayısı 13 milyon oldu. Ancak bu rakamların arkasında, milyonlarca kişi işsizliğin yolaçtığı ekonomik sıkıntılarla mücadele ediyor.
Robbyne Sudduth, hem işsiz, hem de evsiz. 2007 yılında Xerox’taki işinden çıkarıldığından bu yana çalışmayan Sudduth, Michigan’dan ayrılarak iş bulma umuduyla New York’a gelmiş: “Özgeçmişimi her yere gönderiyor, iş başvuruları yapıyordum ama param azalırken hiçbir gelişme olmuyordu. Kredi kartlarımı sonuna kadar kullanmıştım, herşey kötüye gidiyordu.”
Bir otelde 40 gün kaldıktan sonra biriktirdiği para tükenince Robbyne, bir park yerindeki arabasında 14 gün geçirmiş: “Doğrusu, buraya hiç gelmemem gerektiğini düşünüyordum ama buradan nasıl kurtulacağımı da bilmiyordum.”
Robbyne daha sonra bir barınağa sığınmış. Burada bazıları intihar eğilimli, bazıları çocuklarını döven şiddet eğilimli 12 kadınla birlikte kalmış: “Çok yorucuydu. O kadar yorgundum ki kendi kendime şarkı mırıldanıyordum. İş aramaktan hiç vazgeçmedim.”
Robbyne’in iş bulup bir apartman dairesine taşınması, iki yıl sürmüş, bu arada beş barınak denemiş, hergün saatlerce internette iş aramış: “Şu an çok mutluyum, kendi yatağımda uyumak çok güzel. Bundan sonra ne olacağını bilmiyorum ama zor da olsa her zaman iş bulacağımdan eminim.”
Hewlett-Packard şirketinin ticari hesap sorumlusu olarak iş bulan Robbyne’in işsizlere tavsiyesi şu: “Kendinizi geliştirin. Becerilerinizi her gün geliştirin. Yeni beceriler edinmeniz gerekiyorsa, harekete geçin. Herşeyi yeniden düşünün, yeteneklerinizi değerlendirin. Asla umudunuzu yitirmeyin. Kendinize güvenin ve asla iş aramaktan vazgeçmeyin.”
Robbyne, bütün bu sıkıntılarını “The Journey” Yolculuk adlı kitabında anlatıyor. Bu arada milyonlarca işsiz Amerikalının çilesiyse devam ediyor.
Robbyne Sudduth, hem işsiz, hem de evsiz. 2007 yılında Xerox’taki işinden çıkarıldığından bu yana çalışmayan Sudduth, Michigan’dan ayrılarak iş bulma umuduyla New York’a gelmiş: “Özgeçmişimi her yere gönderiyor, iş başvuruları yapıyordum ama param azalırken hiçbir gelişme olmuyordu. Kredi kartlarımı sonuna kadar kullanmıştım, herşey kötüye gidiyordu.”
Bir otelde 40 gün kaldıktan sonra biriktirdiği para tükenince Robbyne, bir park yerindeki arabasında 14 gün geçirmiş: “Doğrusu, buraya hiç gelmemem gerektiğini düşünüyordum ama buradan nasıl kurtulacağımı da bilmiyordum.”
Robbyne daha sonra bir barınağa sığınmış. Burada bazıları intihar eğilimli, bazıları çocuklarını döven şiddet eğilimli 12 kadınla birlikte kalmış: “Çok yorucuydu. O kadar yorgundum ki kendi kendime şarkı mırıldanıyordum. İş aramaktan hiç vazgeçmedim.”
Robbyne’in iş bulup bir apartman dairesine taşınması, iki yıl sürmüş, bu arada beş barınak denemiş, hergün saatlerce internette iş aramış: “Şu an çok mutluyum, kendi yatağımda uyumak çok güzel. Bundan sonra ne olacağını bilmiyorum ama zor da olsa her zaman iş bulacağımdan eminim.”
Hewlett-Packard şirketinin ticari hesap sorumlusu olarak iş bulan Robbyne’in işsizlere tavsiyesi şu: “Kendinizi geliştirin. Becerilerinizi her gün geliştirin. Yeni beceriler edinmeniz gerekiyorsa, harekete geçin. Herşeyi yeniden düşünün, yeteneklerinizi değerlendirin. Asla umudunuzu yitirmeyin. Kendinize güvenin ve asla iş aramaktan vazgeçmeyin.”
Robbyne, bütün bu sıkıntılarını “The Journey” Yolculuk adlı kitabında anlatıyor. Bu arada milyonlarca işsiz Amerikalının çilesiyse devam ediyor.