Gazeteci Nevruz Raşo, Suriyeli bir muhabir. Bombalı saldırılardan kaçtıktan sonra dört yıldır ülkesinin kuzeyinde bulunan Sahba bölgesinde bir mülteci kampında yaşıyor.
Türk tankları 2018'de memleketi Afrin'e girdiğinde, kendisi ve ailesinin, güvenli bölgelere kaçan binlerce kişiye katılmaktan başka seçeneği kalmamıştı.
Evi vurulmuş, babası bombardımanda hayatını kaybetmişti.
Raşo, artık çatışmalar nedeniyle sığınmacıların kaldığı bir kampta yaşıyor.
Raşo “Babamın ölümü gazeteciliğin ne kadar önemli olduğunu daha da iyi anlamamı, bu şartlar altında gazetecilerin nasıl hikayenin bir parçası haline geldiğini anlamamı sağladı. Onlar da mağdur olabilirler. Gazeteciliğin benim gibi insanlar için bir işten daha fazlası olduğunu anladım” diye konuşuyor.
31 yaşındaki Raşo, günlerini çevresindekilerin hayatlarını Amerika’nın Sesi ve diğer haber kaynakları için haber yaparak geçiriyor. Paylaşılan deneyimlerle, yeni komşuları ona içlerini döküyor.
Nevruz Raşo “Kampta kalmaya ve gazeteciliğe devam etmeye karar vermemi sağlayan şeylerden biri, yerinden edilmiş diğer insanların yaşadığı zorlukları benim de yaşamamdı. Hala anlatılması ve dünyayla paylaşılması gereken birçok hikaye olduğunu gördüm” diyor.
Raşo, ne kadar çok haber yaparsa, işinin başkalarının yaşamları üzerindeki etkisini de daha çok görüyor.
Raşo 2019'da, bir patlamada kalıcı şekilde yaralanan, ama bateri çalmayı öğrenen bir adam hakkında haber yaptı. Başkaları bu hikayeyi duyduğunda, onu kampta konser vermesi için teşvik ettiler.
Ancak yerinden edilmiş bir kişi olarak haber yapmanın zorlukları yok değil. Raşo gibi gazeteciler için sıklıkla çalışma mekanı ve yeterli malzeme bulunamaması gibi sıkıntılar oluyor.
Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR), bilgiye erişim ve dış dünyayla iletişim kurma imkanının küresel olarak yerinden edilmiş insanlar için çok önemli olduğunu söylüyor.
UNHCR Sözcüsü Chris Boian, “Mülteci hikayesinin esas gerçeğini, o hikayeyi yaşamış ve onu anlatmak için hayatta kalan birinin sesinden daha güçlü bir şekilde anlatan başka bir şey olmadığını düşünüyorum” dedi.
UNHCR, 5 bini Raşo'nun kampında olmak üzere dünya genelinde 100 milyondan fazla yerinden edilmiş insanın bulunduğunu bildirdi.
Boian, UNHCR ve ortaklarının bu insanlara yardım ve koruma sağladığını ve onlara kendi hikayelerini anlatma fırsatı verdiğini söylüyor.
Çatışmalar yüzünden yerinden edilmiş diğer insanların sesi olması Raşo’ya işine devam etme azmini veriyor.
