Libya’daki savaştan en çok zarar görenler çocuklar oldu. İsyancıların kontrolundaki Bingazi’ye giden Amerika’nın Sesi muhabiri Elizabeth Arrott, okulların çoğunun kapandığını, çocukların eğitim alamadığını söylüyor.
Bingazi’de birkaç okulda son haftalarda yeniden derslere başlandı ancak ders saatleri çok sınırlı, öğretmen sıkıntısı var ve birçok anne baba çocuklarını evden dışarı çıkarmaya korkuyor.
"Hala korkuyorlar çünkü çatıışmalar ve tatsız olaylar sürüyor," diyen emekli başöğretmen Hüseyin el Awami Bingazi’deki bu okula yardım etmek için yeniden işbaşı yapmış. Öğretmenlerin amacı, çocukların dikkatini savaştan uzaklaştırmak, hayatlarını normalleştirmek. Çocuklara elişleri öğretiyor, resim yaptırıyorlar. Akademik olarak dersler yetersiz ancak çocukları meşgul etmesi açısından yararlı.
Birçok kişiye göre, çocukların Kaddafi’nin eğitim sisteminden uzaklaşması önemli çünkü bu sistemde sadece Kaddafi’nin başarıları övülüyordu.
On yaşındaki Yaser, ayaklanmadan önceki okul günlerini anımsıyor.
Yaser, “özellikle sosyal derslere, projelere ağırlık veriliyordu, fazla birşey öğrenmiyorduk,” diyor.
Adil Adaş, lise günlerinde Kaddafi’nin manifestosu “Yeşil Kitap”ın mutlaka ezberlendiğini söylüyor: "Okulda öğrendiğimiz konuları Libya dışında, başkalarına anlatsak, inanamayıp gülerler. Kaddafi’nin çılgın olduğunu anlarlar. Normalin dışında, mantıksız şeyler öğrenmeye zorlandık."
Yaser de bunu doğruluyor ve matematik öğrenmek istediğini söylüyor.
